De laatste (volledige) dag ....

30 augustus 2013 - Vancouver, Canada

Regen, regen en nog eens regen. Vandaag hadden we de wekker gezet om 6u55. Tussen 7u en 7u15 verwachtten we immers ons ontbijt, op de kamer gebracht. Wat een luxe! 

Waarom zo vroeg? Wel, om 8u30 wilden we aan de Capilano Suspension Bridge zijn, want dit is een toeristische trekpleister & we hadden geen zin in rijtje schuiven.
De regen gooide onze planning echter wat door elkaar vandaag. Starten deden we dan maar in de Apple store. En al vlug liepen we winkel in en winkel uit. Met wat zakjes beladen keerden we terug naar ons hotel. 

We tuurden naar de wolken en meenden dat ze al wat minder grijs werden, of wensten we dit gewoon? Om 14u werden we in de haven verwacht voor onze Seaplane sightseeing tour van Harbour Air. Aan de incheck balie checkten ze nog vlug even met de piloot voor de weersvoorspellingen, of de vlucht kan doorgaan,... oef alles nog OK! Zullen we de enige zijn die in dit weer aan sightseeing willen doen? ... 14u30: Call voor boarding voor degene die een witte boarding pass hebben. Uiteindelijk zijn we met 7. Dus niet alleen crazy Belgen :-)
Ondanks de regen en de wolken hebben we genoten. De piloot heeft drie maal over Vancouver gevlogen. Een beetje luchtzakken, oorverdovend lawaai van de motoren waardoor het niet mogelijk was om een beetje uitleg te geven waar we allemaal overvlogen :-(.

Het zonnetje piepte even tussen de wolken door. Een sein(tje) om naar Capilano te trekken. Daar aangekomen gingen de hemelsluizen echt open. Eindeloos leek het wel. Al snel trokken we de gele plastieken Capilano poncho's aan om ons extra te beschermen. Arno zag het zo niet echt meer zitten, maar gehard van de wilde natuur die we op onze reis al gezien - geproefd - gelopen hebben, zette hij toch dapper door. Tegelijkertijd nam Robbe de leiding om vraagjes te beantwoorden - en op te schrijven. In ruil krijgen ze een "surprise"... een Capilano Suspension Bridge BADGE .... waauuw ... zeiden ze ... en eventjes rollen met hun ogen :-)

Een local boy, werkzaam in het park, zag dat we (nagenoeg als enigen) hiking shoes droegen. Hij raadde ons aan om naar Lynn Canyon te gaan gezien we alvast de juiste hiking Shoes aan hadden.

Er is daar ook een Suspension Bridge, omringd door mooie trails. We zijn enkel op de brug geweest, met de regen hadden we het wandelen wel gehad.

Samen met Tine & Mieke, Greet & Sebastiaan (Florientje was al aan het slapen) genoten we van ons laatste avondmaal in Vancouver : Chinees van Dinesty. Bedankt Sebastiaan om daar meer dan een uur te wachten.

Toen we afscheid namen was het aan de bliksemen, en toen we nog maar enkele blokken verder waren daalde een zondvloed over ons neer. We besloten noodgedwongen om te schuilen in een bushokje waardoor we ook beslist hebben om met de bus verder te gaan. On the driver! Zo verzopen zagen we eruit, maw gratis vervoer :-)

De riolen konden al dat water niet aan, van de busstop naar het hotel waadden we door enkele diepe watertjes, voeten volledig onder water. Watersporen volgden ons door de lobby naar de lift. Ze kwamen net niet met handdoeken achter ons aan om alles op te kuisen. De floorstands met "WET FLOOR" die stonden er gelukkig genoeg al.

Allé, nu slapen, morgen de laatste voormiddag in Canada. Verhaaltje zal voor in Gavere zijn.

CULATER

Free bus ride

Foto’s

1 Reactie

  1. Greet:
    1 september 2013
    Oef dat jullie en jullie bijzonder schoensel het doorstaan hebben! wij vreesden al toen al dat hemelwater langs de ramen stroomde en het zou ni het eerste paar belgische schoentjes zijn die ten onder gingen ;-s
    jaja Vancouver weer is elke 5 min anders, nu enkel de sneeuw nog proeven!